میفرماد: شوما میدونی کار را که کرد؟
عرض میکنیم: آنکه تمام کرد؟
میفرماد: اون که بله. ولی میدونی کی کار را تمام کرد؟
عرض میکنیم: شوما کردی؟
میفرماد: خیر.
عرض میکنیم: ما کردیم؟
میفرماد: خیر.
عرض میکنیم: پس کی کرد؟
میفرماد: اگه میدونستیم که از شوما نمیپرسیدیم که؛
عرض میکنیم: حالا مهمه که کار را کی کرده؟ کی تمام کرده؟
میفرماد: خیر. کاریه که شده به هر شکل. کاریشم نمیشه کرد. عجالتاً یه قند بده ببینیم دنیا دست کیه.
یه قند میدیم تا ایشون ببینه دنیا دست کیه.
عرض میکنیم: خب، حالا دست کیه؟
میفرماد: چی؟ دنیا؟ دست اهالیش.
عرض میکنیم: عجب... عجب...
میفرماد: بعله... بعله... به این شکل؛
و چاییشو هورت میکشه.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر