229

ما میگیم به امید یه روز خوب، که توش هیچی نشونهء هیچی نباشه؛ یعنی به امید روزی که نشونه‌ها کلاً از بین رفته باشن. رسیده باشیم به منتها الیه بی نشانگی؛ میرسیم ایشالا؛ میاد اون روز خوب؛
ما دلمون روشنه، حتی شبا...
بخصوص شبا...