الآن
فکرش را که میکنم میبینم از سال دو هزار به اینطرف، حتی نه، از سال نود و چار
پنج به اینطرف، فراز و نشیبهای زندگی من مثل فراز و نشیبهای یوونتوس
بوده. با یوونتوس به اوج رفتم همیشه. این شباهت هر لحظه دارد نمونههای
بیشتری از خودش را نشانم میدهد. مثلاً آن سالی که یووه رفت فینال لیگ
قهرمانان، من کنکور لیسانس قبول شدم، آن سالی که بعد از کالچوپولی برگشت به
سری آ و سوم شد و همان فصل رئال را در رفت و برگشت با گلهای دل پیرو برد،
رئال برند شوستر را فکر کنم، من کنکور ارشد قبول شدم، دو فصل گذشته که
هفتم شد، من خیلی بیخود بودم. و امسال که اینطور تازانده تا ایجا، پا به
پاش تازاندهام. یوونتوس زندگی من است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر