می‌فرماد: بینم! الانا دنیا دس کیه؟ شوما می‌دونی؟
عرض می‌کنیم: دنیا دس کسی نیست.
می‌فرماد: ینی چی؟ چرا چرت می‌گی نصف شبی؟
عرض می‌کنیم: دنیا صاحاب داشت یه زمونی. حالا هرکی بود. اما الان دس کسی نیست.
می‌فرماد: بالاخره دس یکی باس باشه. ها؟
عرض می‌کنیم: دنیا سنگین شد، دسته ش کنده شد، از دست صاحابش افتاد. حالام در حال سقوطه.
می‌فرماد: دسته ش دس کیه؟
عرض می‌کنیم: چایی می‌خوری؟
می‌فرماد: ها! قربون دستت. اون دسته‌های کتری رم دودستی بگیر باز چپه نشه حوصله نداریم.
عرض می‌کنیم: چشم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر