میفرماد: توجه کردی که چقد آدما ظاهر بینن؟
عرض میکنیم: مگه غیر از ظاهر چیزی رم میتونن ببینن؟
میفرماد: خیر. منظور مام همین بود. هیچ توجه کردی؟
عرض میکنیم: بله. متوجه شده م.
میفرماد: به نظرت چرا؟
عرض میکنیم: اقتضای طبیعتش این است لابد.
میفرماد: به همین سادگی؟
عرض میکنیم: از این هم ساده تر؛ حتی.
میفرماد: خیر، به این سادگی‌ها نباس باشه.
عرض میکنیم: دیدن ظاهر را عرض کردم ساده ست؛ وگرنه بوده ن کسایی که غیر ظاهرم دیده ن.
میفرماد: یه مثال بزن.
عرض میکنیم: مثلاً!
میفرماد: گرفتی ما رو؟
عرض میکنم: بله. شوما رو نگیرم کیو بگیرم؟
میفرماد: این قندو بگیر اگه راس میگی.
قند میندازه برامون و ما سعی میکنیم با دهن بگیریمش که مع الاسف موفق نمیشیم. لاجرم میخندیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر