آبگرمکنمان خراب بود؛ شمعکش روشن نمی‌ماند. یحتمل یا گاز نمی‌رساند، یا ترموکوپل خراب شده بود... یعنی این به عقل ما رسید... گفتیم دست نزنیم، رفتیم پیش آقای تعمیرکار و وصف کردیم، گفت یا بوبین است یا ترموکوپل. گفتم این را که خودم می‌دانم! اصلاً خودم بهش گفته بودم! بعد گفت اگر بیایم ده تومان حق پا می‌گیرم... نگفت اجرت یا چیز دیگری... گفت:«حق پا». آمد. نه بوبین بود و نه ترموکوپل. دیودی سوخته بود. یکسره‌اش کرد و رفت. و ده تومان حق پا گرفت.
و یادمان باشد که پا، قلب دوم آدم است. این را یادمان باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر