میفرماد: چرا حرف نمی‌زنی؟
عرض میکنیم: چی بگیم قربون؟
میفرماد: هرچی دوس داری بگو. اما حرف بزن.
عرض میکنیم: آخه حرفی نداریم برای گفتن.
میفرماد: برای نگفتن چی؟ از اونا بگو.
عرض میکنیم: برای نگفتنم حرفی نداریم.
میفرماد: این که ما همیشه سر حرفو باز میکنیم، خوب نیست.
عرض میکنیم: نه. اتفاقاً خوبه. مام به حرف میایم رو حرفای شوما.
میفرماد: نه. خوب نیست. برا ما خوب نیست.
عرض میکنیم: پس حرف نزنیم.
میفرماد: به عنوان حرف آخر: چایی هست؟
عرض میکنیم: بعله. رو گازه.
میفرماد: شومام میخوای؟
عرض میکنیم: خیر.
برامون آرزوی سلامتی میفرمان.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر