در ایام نونهالی بنده، در مدرسه ما یک همکلاسی داشتیم که پدرش مغازه‌ی تکثیر نوار داشت. اولین حرکات مستقل بنده برای تهیه‌ی موسیقی، در همان دوران انجام شد. یک روز این دوست ما آمد و با شوق و ذوق گفت که نوار کنسرت جدید جواد یساری آمده. من جواد یساری را نمی‌شناختم. اما این دوستم یک عالمه از او تعریف کرد و مرا مجاب کرد چارصد تومان به او بدهم تا برایم تکثیر کند و بیاورد. اما من این کار را نکردم. من خودم رفتم یک نوار مکسول یو آر با کیفیت خریدم سیصد و پنجاه تومان و به او دادم تا برایم تکثیر کند و بیاورد. من به جبران برایش از بوفه‌ی مدرسه یک ساندویچ خریدم. بعله. جواد یساری اولین حرکت مستقل من در عرصه‌ی موسیقی بود و حالا هم هیچ از آن پشیمان نیستم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر