تنگ بستن؛ در لغت‌نامهء دهخدا نوشته: «[ ت َ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) تنگ کشیدن . تنگ برکشیدن . استوار ساختن زین اسب با بستن نواری مخصوص . بستن و محکم ساختن تنگ اسب و آماده ساختن اسب را جهت سواری و کارزار». تنگ می‌بستند تا زین سر نخورد هنگام حرکت. گشاد می‌بستند، نمی‌توانستند تند بتازند. به زعم بنده این تنگی و گشادی که امروز برای عزم و تنبلی استفاده می‌شود، برگرفته از این ماجراست. به جاهای دیگر ربطی ندارد. این با عقل بیشتر جور درمی‌آید. هرچند، چه فرقی می‌کند؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر